niedziela, 19 kwietnia 2015

Serniczek / Cheesecake

Ponieważ ani pogoda, ani moje kiepskie samopoczucie nie zachęcają do spędzania niedzieli na jakiejkolwiek aktywności, postanowiłam wykorzystać sytuację i przygotować obiecany kilku osobom post z przepisem na sernik, który gościł na naszym stole na Wielkanoc. Według mnie jest to najlepszy sernik na świecie - mokry, nie zwydziwiany za bardzo, rozpływa się w ustach - no pyszny po prostu :)


Kiedyś myślałam, że upieczenie sernika jest wielką filozofią i wymaga mistrzowskich wręcz umiejętności, i że jeśli ktoś potrafi go upiec to znaczy, że wszystko potrafi. I wiecie co? Guzik prawda :) Potrafię zrobić ten sernik i nawet mi wychodzi i wiele osób za nim przepada, ale nadal nie potrafię upiec tylu innych ciast. A tak między nami mówiąc, to sernik jest jednym z niewielu ciast, które potrafię upiec, bo ja jednak w tej dziedzinie, to nie jestem specjalnie zaawansowana :)
Przepis dostałam od koleżanki Uli, która przekonała mnie, że upieczenie go to żadna filozofia i tak naprawdę nauczyła mnie go piec, gdyż pierwszy raz robiłam go pod jej czujnym okiem - za co jej teraz mogę oficjalnie podziękować :) Jeśli czytasz, to pozdrawiam Cię serdecznie!
Zatem do rzeczy - oto przepis - bardzo nieznacznie zmodyfikowany przeze mnie :)

Sernik 
1,5 kg sera
15 jaj
3 małe ziemniaki ugotowane
2,5 szkl cukru pudru
1 cukier waniliowy
3 łyżeczki proszku do pieczenia
3 płaskie łyżki mąki ziemniaczanej
1,5 kostki masła
dodatkowo: 
rodzynki, skórka z pomarańczy, wyciśnięty sok z cytryny lub ewentualnie olejek cytrynowy albo pomarańczowy

Wszystkie składniki podzielić na 3 części (na 3 razy do malaksera).
Masło utrzeć z ziemniakami.
Dodać cukier, żółtka, mąkę, proszek i utrzeć wszystko razem na gładką masę.
Wkruszyć ser i włączyć malakser dosłownie na kilka obrotów - nie miksować długo na gładką masę. Nie ucieram sera dokładnie ponieważ lubię w serniku wyczuwalna strukturę sera - wolę taką wersję niż całkiem gładką, gdyż jakaś taka bardziej naturalna mi się wydaje, ale jeśli wolicie całkiem gładki ser to po prostu dłużej ucierajcie ser z pozostałymi składnikami.
Przełożyć masę serową z malaksera do dużego garnka i zrobić to samo z pozostałymi dwoma porcjami składników.

Jak wszystkie porcje sera będą gotowe i zgromadzone w dużym garnku – dodać do tego:
- rodzynki - wcześniej namoczone
- skórkę pomarańczową
- sok z cytryny
- olejek
- pianę ubitą z białek

Wszystko delikatnie wymieszać, wyłożyć na blachę, wsadzić do nagrzanego piekarnika i piec ok 90 min. początkowo w temp 200˚, a po 10 min zmniejszyć temp. do 160˚. 
Nie wiem od czego to zależy (czy od sera, czy od wielkości jajek - a tym samym gęstości masy serowej, czy od piekarnika... nie wiem), ale czasem wystarczy piec 80 min, a czasem piekę nawet 100-110 min - teraz już wypraktykowałam jaki ma być ten sernik i po prostu sprawdzam dotykiem na ile zwarty jest ser. Z tym, że -  uwaga - gorący sernik zawsze wydaje się być trochę 'lejący', ale po wystygnięciu tężeje. 

Wierzch dekoruję polewą czekoladową, którą najczęściej robię w najprostszy możliwy sposób - roztapiając czekoladę deserową z 2 łyżkami mleka.


 Pozdrawiam serdecznie i życzę udanych wypieków!

2 komentarze:

  1. Pychotka, chociaż nie przepadam za sernikiem, ale tak pięknie wygląda, że chętnie bym się skusiła:)
    Buziaki:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. to tym większy komplement skoro nie przepadasz, a jednak byś się skusiła :) dziękuję! pozdrawiam serdecznie!

      Usuń

Dziękuję za komentarz!